audio3
Dit verhaal gaat, zoals u wellicht uit de titel al begrijpt, niet over een persoon maar over een boom.
De begraafplaats is gelegen op een oud binnenduin. Het bovenste deel van het duin bestaat tot circa 15 m diep uit schelpgruis en zand. In deze binnenduinen werd niet gegraven maar ze werden bebost en strekten zich uit tot ver in de stad. Op zichzelf voor Nederland een unieke situatie, daar in dit land bijna iedere vierkante meter op de schop is geweest.
Bovendien werd, en wordt, op deze begraafplaats nooit enig bestrijdings-, groei- of ander middel gebruikt, en maken allerlei dieren- en plantensoorten hier een kans die ze elders moeilijk of niet krijgen. Hierdoor is op de begraafplaats nog van een vrij natuurlijk en deels ongerept bodemprofiel sprake, en is ze ecologisch gezien erg bijzonder.
Door geen of slecht onderhoud waren eind jaren tachtig van de vorige eeuw vele eiken er slecht aan toe. Zij waren van binnen hol en dreigden te scheuren. Door deskundig snoeiwerk werden ze weer in de juiste vorm gebracht. Holten werden geïmpregneerd en waar nodig werden hechtingen geplaatst.
Allerlei torretjes en kevertjes hebben hier vrij spel. De vegetatie die zich tussen de graven ontwikkeld heeft bestaat voornamelijk uit dichte gras-, kruiden- en mosbegroeiing. Hiertussen staat een aantal zeer oude eiken die vermoedelijk spontaan uit zaailingen zijn opgegroeid en behouden zijn gebleven toen de begraafplaats werd aangelegd. Vooral deze oude solitaire eiken bepalen in belangrijke mate de sfeer en het bijzondere karakter van de begraafplaats. De eiken zijn verklaard tot monument, en beschreven op de ‘Haagse Bomenkaart’. Op de afbeelding rechts de beschrijving van de eik waar u nu naar kijkt.
Bronnen:
- https://ddh.maps.arcgis.com/apps/webappviewer/index.html?id=26717c16f2ad43678a9bbcc53c90cb03
- De Joodse Begraafplaats aan de Scheveningseweg in Den Haag, Püttman et al, VOM reeks 1992, nummer 5